Stanisław Imieniński – urodził się 8 maja 1940r. w Radomsku. Ukończył Państwowe Liceum Technik Plastycznych w Częstochowie. W swojej twórczości zajmował się malarstwem sztalugowym. Pracował szpachlą w klasycznej technice olejnej.
Malował od najwcześniejszych lat, jednak dopiero po przejściu na rentę mógł poświecić się całkowicie malarstwu sztalugowemu. W 1988r. otrzymał uprawnienia artysty plastyka w dziedzinie malarstwa nadane przez Ministerstwo Kultury i sztuki.
Pracował z dziećmi jako instruktor plastyki w Miejskim Domu Kultury w Radomsku.
Obrazy Stanisława Imienińskiego były eksponowane na ponad stu wystawach w galeriach BWA, muzeach, galeriach miejskich, salach radnych, zakładach pracy, bankach, fabrykach. Dziesiątki obrazów sprzedał prywatnym nabywcom w Polsce, Niemczech, Francji, Stanach Zjednoczonych. Znajdują się też w Nowym Sączu, Żywcu i Bełchatowie.
„Móy rys życia?! Znak zodiaku: Byk i zaraz okupacja.
Oficjalnie krótka a dla mnie długa, długa i…
Uczyłem się dalej i tylko średnie plastycznej
Chciałem być artystą i z tego chcenia wylądowałem w Ludowym Wojsku Polskim
Zaraz zrobiło mi się dobrze. Potem to tylko polityka, jeszcze raz polityka, małżeństwo, dzieci,
Zdobywanie mieszkania, zaszczytne i z dobroci PZP – erki państwowe pracowanie.
No i w 1980 rok. Wielki Rok. Rok etosu. Rok zmian. Znów polityk. A wtedy? – trach! Złamałem kręgosłup. I tak stałem się inwalidą, a przez Ministra Kultury naprawdę uprawnionym artystą plastykiem. To ci zaszczyt! Oj! Oj! Aż mi lżej od braku szmalu. Później tez trochę polityki. Przepraszam! – Za brak miejsca na tak zwany życiorys artystyczny. To wina formatu i teraźniejszej konieczności oszczędzania na remont po PRL-u, Ale kultury też!”
Stanisław Imieniński, maj 1991r.
Narzędzia Dostępności